Uprawa aronii.

Aronia czarnoowocowa to duży ( dorasta do 2.5m wysokości),  wieloletni krzew o niewielkich  wymaganiach glebowych. W warunkach naturalnych rośnie na piaszczysto-kamienistych preriach, sawannach i obrzeżach lasów.
 Wykazuje dużą zdolność przystosowania się do różnych warunków środowiska.  Świetnie rośnie zarówno na glebach lekko kwaśnych i wilgotnych, jak również na stanowiskach suchych. Jest to roślina samopylna, owocująca obficie przez wiele lat.
 Roślina ukorzenia się płytko.
Jest odporna na przymrozki i spadki temperatur.

Aronia doskonale nadaje się do uprawy ekologicznej, ponieważ jest to roślina odporna na szkodniki i choroby.  Nie wymaga środków chemicznych.

Roślinę można uprawiać na terenie całego kraju. Najlepsze plony uzyskamy sadząc ją na glebach żyznych, próchniczych, o  przepuszczalnym podłożu. Aronia wymaga stanowiska słonecznego, dlatego nie powinniśmy jej sadzić w pobliżu drzew.

Krzewy aronii sadzi się w szerokich rzędach co 1.5 m . Sadzonki tuż  po posadzeniu przycina się do1/3  wysokości , by łatwiej się przyjęły i rozkrzewiły. Krzewy zaczynają owocować w drugim bądź trzecim roku po posadzeniu. 

Jest to roślina wieloletnia, dlatego po kilku latach należy ją odmładzać. Na wiosnę, najlepiej na początku  kwietnia wycinamy słabe i stare ( sześcioletnie i starsze) pędy, zostawiamy najsilniejsze gałązki, o długości 30-50 cm. Tak odmłodzony krzew odwdzięczy nam się obfitym owocem.

 Jeżeli chcemy uzyskać formę drzewka możemy aronię naszczepić na podkładce z jarzębiny.

 Rząd posadzonej aronii na obrzeżu działki, jest doskonałą  osłoną przed wiatrem.

 Ze względów zdrowotnych jak i ozdobnych warto by ten krzew  zagościł na naszej działce.

Przedłużyć życie kwiatom ciętym

Bukiety kwiatów rozweselą i ożywią wnętrze domu.
 Przestrzeganie kilku zasad pozwoli  dłużej zachować świeżość kwiatów ciętych.

Kwiaty najlepiej ścinać wcześnie rano lub wieczorem, kiedy mają największą sztywność,  będą dłużej stały w wazonie i zachowają zapach.
 Kwiaty tniemy ostrym nożem lub sekatorem. Przed ścięciem  należy  rośliny dobrze podlać, aby dłużej zachowały jędrność tkanek.
 Kwiatów gruntowych nie należy ścinać zaraz  po deszczu, ponieważ na mokrych płatkach powstają plamy.
Bukietu nie należy stawiać bezpośrednio na słońcu.
Kwiaty dobrze czuję się w miejscach chłodnych i wilgotnych.Na noc można wynosić kwiaty na balkon.
 Kwiaty nie lubią przeciągu, dymu papierowego, ani towarzystwa owoców ( zwłaszcza jabłek) i jarzyn.
Owoce, jarzyny a także zwiędnięte kwiaty wytwarzają etylen, który przyspiesza starzenie się roślin,
 oraz powoduje żółknięcie liści  i opadanie pąków.
Niektóre  kwiaty np. róże nie lubią  by w wazonie znalazły się kwiaty innego gatunku.
 Narcyzy i żonkile przed włożeniem do wazonu z innymi kwiatami należy odstawić na jeden dzień
by pozbyły się  nadmiaru śluzu.
Narcyzy i tulipany nie przepadają za swoim towarzystwem i nie  powinny znaleźć się w jednym wazonie,
bo szybko zwiędną.
 Nie ustawiajmy bukietu w pobliżu urządzeń elektrycznych emitujących ciepło np. telewizor, monitor.
 W wazonach należy często zmieniać wodę, przy każdej zmianie  wazon powinien być dobrze wypłukany,
a końcówki łodyg, które są zanurzone w wodzie powinny być  umyte.  Z bukietu należy usuwać zwiędłe liście. Przy każdej zmianie wody przycinamy skośnie łodygi, zwiększając w ten sposób powierzchnię "pijącą".  Zabieg ten najlepiej robić ostrym nożem pod wodą.
Końcówek łodyg nie miażdżymy, ponieważ zmiażdżone szybciej gniją i nie pobierają wody.
Łodygi mięsiste takich kwiatów jak  tulipany, gerbery możemy nakuć igłą w kilku miejscach,
2-3 cm powyżej poziomu wody.
 Nie należy stosować wody prosto z kranu, silnie chlorowanej ani mineralizowanej.
Przygotowaną wodę powinniśmy odstawić na kilka godzin, by opadł osad.
Nie zanurzajmy łodyg  zbyt głęboko w wodzie, wystarczy 3-5 cm zanurzenia.
Wrzucenie kilku kostek lodu  do wazonu pozytywnie wpływa na witalność kwiatów w bukiecie.Aby kwiaty dobrze zniosły dłuższą podróż należy ich łodygi umieścić w surowym  ziemniaku,
miąższu ogórka lub w namoczonej papierowej serwetce.
 Jeżeli bukiet  przywiądł  np.  w czasie transportu zanurzamy go w letniej wodzie
w wannie aż po same kwiaty.
Końce chryzantem, dalii, słoneczników, bzu, maków, tulipanów, i lwich paszczy możemy włożyć na kilka sekund do dość gorącej wody , a po wyjęciu zawinąć w papier i wstawić do letniej wody.


  By przedłużyć życie kwiatom do wody możemy  dodać odżywkę do kwiatów ciętych zawierającą substancje odżywcze i substancje zwiększające pobieranie wody, oraz substancje ograniczające rozwój drobnoustrojów, zapobiegające gniciu.
Jeżeli dodajemy odżywki to wody  nie zmieniamy  przez tydzień, tylko dolewamy, uzupełniając ubytek

  Są również "domowe" sposoby które pozwolą  dłużej cieszyć się kwiatami.
 Róże ścina się gdy pąki są lekko otwarte.
Woda zakwaszona  kwaskiem cytrynowym ( pół płaskiej łyżeczki kwasku na 1l wody)
pomoże róży utrzymać dłużej świeżość.
Nieco cukru dosypane do wazonu  przedłuży życie tulipanom, astrom, petuniom, narcyzom, lwim paszczom i irysom.
Do dalii i chryzantem możemy wrzucić aspirynę lub łyżeczkę alkoholu, a do wazonu z goździkami odrobinę kwasu bornego.