Głóg dwuszypułkowy - ozdobny..

Głóg ozdobny jest to drzewko które wiosną  obsypane jest niezliczoną ilością amarantowych, miniaturowych różyczek. 

Wyglada  zjawiskowo przez cały niemalże rok. W maju, gdy kwitnie  jego gałęzie uginają się pod  obfitym kwieciem, potem zastępują je małe zielone owoce, by na jesieni pokryć się czerwonych  rumieńcem. Rubinowe owoce lśnią w kroplach jesiennego deszczu, lub zimą okrywają się białym puchem.

 

Drzewko o gęstym, rozłożystym pokroju, dorasta do 5-6 m wysokości. 

Wiosna i latem stanowi świetną kryjówkę dla ptaków, a zimą daje im schronienie  i pokarm. Jest rośliną miododajną, w czasie kwitnienia zwabia pszczoły i inne owady zapalające.

Nadaje się do posadzenia w ogrodach przydomowych, w parkach i w zieleni osiedlowej.

Dobrze komponuje się w sąsiedztwie innych drzew i krzewów, zwlaszcza bzów i zlotokapów.

Jest latwy w uprawie, odporny na mróz i suszę.  Ma małe wymagania w stosunku do gleby, chociaż  w żyznej piękniej kwitnie i owocuje.  Lubi miejsce słoneczne, ale dobrze radzi sobie także w półcieniu.

 

Irga.

 

Irga to krzew o dekoracyjnych, efektownych owocach, różnych barw, obficie pokrywających gałązki.

Rodzaj ten obejmuje wiele gatunków. Srednio wysoka nadają się na żywopłoty, irga pozioma o pędach rozpościerających się  po ziemi doskonale służy do dekoracji skalniaków, murków i powierzchni płaskich.

Uprawiana głównie na terenach zieleni miejskiej.

Irgi wyższe doskonale znoszą cięcie i formowanie,  płożących się nie należy przycinać,  by nie zepsuć ich naturalnego pięknego pokroju.  Wycina się jedynie suche gałązki.

Owoce utrzymują się na pędach zimą. 

Zimą  wygląda pięknie i efektownie.

Irga nie jest zbyt wymagająca. 

Krzewom wystarczy gleba średnio żyzna i średnio wilgotna. Dobrze wytrzymują  susze i mrozy. Jedynie w czasie ostrych mrozów wskazane jest okrycie gałązkami drzew iglastych lub słomą. 

 

Kosmos ( onętek, warszawianka, motylki)

   

Kosmos to roślina z astrowatych.
 

W ostatnim czasie kwiaty kosmos  są coraz bardziej popularne. Wróciły do łask gdyż świetnie prezentują  się w wiejskich ogrodkach i na kwietnych  łakach w mieście na wsi. Najczęściej uprawiaymi w naszych ogrodach gatunkami  są: kosmos podwójne pierzasty i Cosmos salphureus.  Różnią się rzede wszystkim wysokością i wielkością kwiatów.

Kosmos pierzasty wyrasta do 120cm wysokości, silnie się rozgalezia,  ma drobne, pierzastosieczne liście. Kwiatostany liczne,  zebrane w koszyczki osadzone są na długich szypułkach.

W zależności od odmiany kwiaty są  biale, różowe, ciemnoróżowe z czerwonym lub karminowym pierscieniem.

Cosmos salphureus jest niższy dorasta 100 cm wysokości, liście są mniejsieczne a kwiatostany mimo że liczne to mniejsze od poprzedniego gatunku.

Kosmos rośnie na każdej głębie, najładniej kwitnie na stanowisku słonecznym. Nasiona wysiewa się bezpośrednio do gruntu, po 20 kwietnia i w maju. Raz wysiane nasiewają się  same, choć z czasem wartość dekoracyjna się zmniejsza. Należy siać rzadko w odległości ok.40 cm, ponieważ rośliny rozkrzewiaja się.  Jeżel wzejdą gęściej, trzeba je przerwać.

Ze względu na atrakcyjne zabarwienie i budowę płatków, kwiaty stanowią  doskonaly i wartościowy materiał na bukiety i kompozycje.

Nasiona kosmosu są chętnie zjadane przez ptaki, zwłaszcza zimą.

Krzewuszka cudowna - rozmnażanie. .

Krzewuszka to  roslina, która dzięki dużemu  zainteresowaniu działkowiczów   zagościła we współczesnych ogrodach. Jest rośliną o dość małych wymaganiach i pięknych kwiatach.

Możemy sadzić pojedyncze krzewy lub grupowo,  jako żywopłot.

Rozmnażanie.

  Krzewuszkę możemy rozmnażać przez podział krzewów lub przez sadzonki z pędów zdrewnialych lub z pędów  zielnych.

Rozmnażanie z pędów  zdrewnialych  wykonujemy w sierpniu i wrześniu.

Odcinamy zdrewniałą gałązkę  ( możemy wykorzystać gałązkę ucietą  w czasie przycinania.

Zdrewniałą gałązkę sekatorem  lub ostrym nożem  dzielimy na krótkie odcinki  ok.5-8 cm 

. 

Odcinamy po jednym listku,  

Tak przygotowane gałązki umieszczamy w plastrach liscia aloesu, lub zanurzamy w ukorzeniaczu a następnie w ziemi zmieszanej z piaskiem.

Podlewamy i przykrywamy przezroczystym, plastikowym pudełkiem lub zwykłą folią,  by stworzyć mikroklimat i utrzymać stała wilgotność. 

 

Po kilku tygodniach,  gdy  sadzonki wypuszczą listki folię zdejmujemy. 

Przez zimę sadzonki najlepiej przetrzymać w skrzynkach w stałej wilgotności w pomieszczeniu temp. powyżej 1 st.C.

Na wiosnę sądzimy w wybranym miejscu, zachowując odległość ok.2 m od innych roślin. 

 

Krzewuszka cudowna.

 

Krzewuszka cudowna (Waigela) to niezwykle dekoracyjna, wieloletnia roślina. 

Pochodzi z Azji.

Ceniona ze względu na piękne kwiaty i porę kwitnienia, która przypada na czerwiec, lipiec, kiedy większość  krzewów ozdobnych już przekwita. Czasami powtarza kwitnienie w sierpniu i wrześniu, choć wtedy  już nie tak obficie. Ozdobą tego krzewu są dość duże, cudowne kwiaty w kształcie dzwonków, zakończonych pięcioma, odgiętymi na boki platkami, w kolorze czerwonym, różowym, karminowym w różnych odcieniach.

Najlepiej kwitnie na żyznych, wilgotnych  glebach, dlatego przed sadzeniem warto w dołek dodać sporo kompostu lub przegnilych liści. 

Stanowisko:

Dobrze rośnie w słońcu i półcieniu, w miejscu zacisznym, gdyż jest wrażliwa na silne wiatry

Większość odmian jest wytrzymała na mróz i nie wymaga  żadnego okrywanie. Jeżeli przemarznie, to wiosną łatwo odrasta.  Nie mniej jednak, lepiej ją zabezpieczyć przed zimą obsypując zeschłymi liśćmi i ziemią,  by cieszyć się piękną, zdrową rośliną. 

Krzewuszka lubi ściółkowanie

Wiosenne prześwietlenie należy przeprowadzić dopiero gdy krzew rozwinie liście, wtedy widzimy, które gałązki przemarzły. Ciecie powinno być delikatne, by nie pozbawić rośliny pąków kwiatowych,  które zawiązują się w poprzednim roku.

Podstawowe cięcie wykonujemy latem,  po przekwitnięciu.  Prawidłowe cięcie wyrówna pokrój rośliny, umożliwi dopływ światła,  pobudzi do rozkrzewienia nowych pędów i lepszego kwitnienia.

Nasza Planeta.

 

Ziemia mimo swej surowosci jest gościnna planetą.

 Gości u siebie  ludzi, zwierzęta i liczne organizmy.

Tu wystepuja miliony  gatunków roślin wodnych i lądowych. 

Nawet w najbardziej niedostępnych zakątkach Ziemi trwają procesy życiowe, które  w jakiś nie zawsze zrozumialy sposób są  powiązane z życiem w innych częściach świataw. Współistniejemy w przyrodzie, w jej złożoności i współzależności wszystkich organizmów.  Przyroda rzadzi się swoimi prawami. Nikt I nic nie jest w  odosobnieniu. Życie na Ziemi jest ze sobą wzajemnie powiązane i zależne, a my ludzie jesteśmy częścią tego świata 

Błękit nieba,  zieleń wokół nas, szmer strumyka, śpiew ptaków, odgłosy dzikich zwierząt, szum drzew, rosa na trawie, szron na drzewach, biel śniegu, lub biel kwiatów zakwitających wiosna, złoto brunatne kolory jesieni, za takim światem tęsknimy, takiego chcemy.

Czy wyobrażasz, sobie nasza Planetę bez roślin, zwierząt, rzek, jezior .. bez ludzi?

Ziemia to nasza Planeta i  jedyna na której możliwe jest życie ludzi. Innej opcji nie mamy.

Bezpośredni kontakt z otaczającym  światem i obserwacja przyrody pozwoli dostrzegać jej piękno, budzi w nas wrażliwość, ale także  daje możliwość śledzenia  zmian w środowisku i obserwacji wpływu i związku zależności człowieka i przyrody jak również  wzajemne związki i współzależności wszystkich organizmów.

Hiacynty

Hiacynt to roślina cebulowa kwitnąca wczesną  wiosna.

Mają piękne dzwonkowe kwiaty zebrane w grona, o upajającym zapachu.

Cebulę możemy sadzić  w ogródku jak również w pojemnikach na tarasach, balkonach lub w doniczkach w domu.

Hiacynty ( jak wszystkie rośliny cebulowe) sądzimy piętką  do dołu, jesienią (wrzesien, pazdziernik) wybierając duże, zdrowe cebule.  Zalecana głębokość sadzenia jest  3 razy głębsza niż wysokość cebulki,  

w rozstawie 15-25 cm.

Rośliny wymagają  stanowiska zacisznego, osłoniętego od wiatru, nasłonecznionego.

Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna, odchwaszczona. Nie lubią  kwaśnego podłoża i podmoklego terenu.

Jeśli wiosna jest sucha wymagają podlewania.

Niektóre odmiany mogą przemarzać w naszym klimacie, dlatego zalecane jest okrywanie ich na zimę, liśćmi, słoma, torfem lub kompostem.  Przykrywać należy tuż przed nastaniem pierwszych przymrozków.  Wcześniejsze  okrycie może spowodować  inwazje gryzoni, które chronią się na jesieni w sciolkowanych miejscach, gdzie ziemia nie jest zamarznięta. A jak wiadomo większość cebul kwiatowych to niezły kąsek dla nornic i myszy. Dobrym sposobem zabezpieczającym przed gryzoniami jest  umieszczenie ich w ażurowym koszyczku, co również ułatwi  wwydobywanie cebul po przekwitnięciu. 

Hiacynty kwitną wczesną wiosną od kwietnia do maja. Po przekwitnięciu  pozostawiamy rośliny aż zaczną usychać  im liście ( koniec czerwca, poczatek lipca) i wtedy wykopujemy cebulki, przesuszamy i trzymamy do września w chłodnym, przewiewnym miejscu np. w piwnicy.

Więcej zdjęć hiacyntow wstawiłam tutaj:

http://szkieoioko.blogspot.com/2023/04/hiacyntowe-pole.html?m=1