Krety

 Krety żyją i żerują pod ziemią, ale kopczyki  krecie są widoczne na powierzchni.  Kret kopie korytarze pod ziemią by wpadały do niego organizmy stanowiące jego pokarm. Są to pożyteczne dżdżownice, żarłoczne pędraki, ślimaki, inne owady i małe gryzonie. Kret w ciągu jednego dnia potrafi zjeść tyle ile wynosi jego waga.By zaspokoić swój apetyt musi wykonać olbrzymią pracę. W ciągu godziny potrafi wydrążyć w ziemi korytarz o długości kilkunastu metrów.
Kret nie może żyć bez kopania . Jest aktywny już o świcie. Ryje niestrudzenie codziennie, o każdej porze roku, nawet zimą.  Kopie korytarze gdy jest zimno i dżdżysto, ciepło lub mokro, w dzień słoneczny i pochmurny, nawet wtedy kiedy ziemię skuje mróz.
Największą aktywność wykazuje w grudniu i styczniu oraz w maju i czerwcu.

  Krety objęte są ochroną gatunkową, z wyłączeniem lotnisk, szkółek leśnych i zamkniętych ogrodów. Na innych terenach tępienie kretów jest zabronione.
 Na działce i w ogrodzie możemy "walczyć" z kretem w sposób bezkrwawy, .humanitarny tzn. przepędzając go nieprzyjemnymi dla niego zapachami, odgłosami i odstraszaczami.
Kret nie widzi ale  ma doskonały słuch, każdy dźwięk odbiera jako ostrzeżenie i zagrożenie.
Zazwyczaj oddala się od niepokojących go dźwięków, dopóki  do nich nie przywyknie.
Dlatego ludzie wykorzystuję i straszą kreta wieszając plastikowe butelki, puszki lub wiatraczki.
Krety oswajają się z tymi dźwiękami i wtedy trzeba szukać nowych sposobów.
Próbujemy odpędzać je dźwiękami lub zapachem.
Krety nie lubią zapachu  aksamitki, bazylii, czosnku,  dlatego należy posadzić te rośliny na działce.
Gałązki czarnego  czarnego bzu( najlepiej z kwiatem) i żywotnika działają odstraszająco na te zwierzątka.
Szmatki nasączone starym olejem np. po smażeniu pączków lub frytek albo wywarem z czosnku lub czarnego bzu włożone w korytarze odgonią krety zapachem.
Podobnie działa nadpalone pierze włożone do kopczyków.
Dobrze spisują się odstraszacze akustyczne na bakterie  które emitują do podziemnych korytarzy sygnały o różnych częstotliwościach .
 Położenie siatki na działce i przykrycie jej 10cm warstwą ziemi, przegoni krety i uchroni nasz trawnik prze kopcami.

 Mimo" kreciej roboty" jaką wykonują,  krety są stworzeniami pożytecznymi i miłymi, może warto przyzwyczaić się do nich a nawet je polubić.

Choroby i szkodniki roślin na działce.

Jesienią zbieramy, wykopujemy i zrywamy plony. Jest to dobra sposobność, by sprawdzić czy i z jakimi szkodnikami i chorobami ma do czynienia nasza roślinność na działce. Dlatego też wykopując i zbierając rośliny należy je dokładnie obejrzeć czy przypadkiem nasze rośliny nie posiadają oznak chorób lub nie są zaatakowane przez szkodniki.
Jeżeli korzenie marchwi są zdeformowane, zwyrodniałe, posiadają palczaste rozgałęzienia i na korzeniu  zauważymy małe narośla zwane galasami, oznacza to obecność guzaka północnego.Zaatakowane korzenie tracą zdolność przesyłania substancji spożywczych w górę do łodyg i liści, wskutek czego roślina ginie.
By zapobiec dalszemu rozwojowi guzaka należy zaprzestać uprawy w marchwi, pietruszki i innych roślin będących jego żywicielami w tym samym miejscu.Na stanowisku które nawiedził ten szkodnik należy posadzić rośliny kapustne, lub kukurydzę a guzak zinie śmiercią głodową, ponieważ tych roślin nie strawi.

Połyśnica marchwianka : korzenie marchwi mają brązowe korytarze,wypełnione rdzawym płynem, czasami w środku  korzenia można zauważyć żyjące larwy.  Rozwojowi tego szkodnika sprzyja zbyt gęsty siew.
Zwalczanie polega na przestrzeganiu płodozmianu, przerywaniu warzyw,  sianiu marchwi  na przemian z cebulą. Opryski naturalne: czosnkiem i pokrzywą zapobiegną rozwojowi szkodnika.
 Uprawa na przemian marchwi z cebulą uchroni także cebulę przed śmietką cebulanką.

 Jeżeli na korzeniu z kapusty zauważymy palczaste wyrostki , a korzenie są zniekształcone i nabrzmiałe, będzie to oznaka obecności grzyba wywołującego chorobę o nazwie kiła kapuścianka.
Zarażone rośliny należy usunąć (zarażonych roślin nie wolno kompostować) , działkę  zwapnować.
 W miejscu gdzie wystąpiła choroba zaprzestać przez 4 lata uprawy roślin kapustnych.
Ryzyko porażenia tą chorobą zmniejsza uprawa współrzędna z sałatą, nagietkiem i aksamitką.

Miniarka porówka : larwy żerują wewnątrz liści  pora, wgryzając się w kręte korytarze ( zwane minami).
Porażone liście zamierają a rośliny przestają rosnąć.
Chore rośliny opryskujemy preparatem z czosnku połączonym z łyżką oliwy i łyżką dobrego płynu do naczyń ( po kilku dniach powtarzamy zabieg) i systematycznie usuwamy zarażone liście.

Stworzenie roślinom jak najlepszych warunków rozwoju zapobiegnie rozwojowi wielu chorób i występowaniu szkodników.
W amatorskiej uprawie działki zalecam stosowanie ekologicznych metod ochrony roślin.
 Odpowiednie nawożenie, płodozmian, unikanie zbytniego zagęszczenia, aleopatia roślin , opryski naturalne, pomoże nam w utrzymaniu dobrej kondycji roślin i dostarczy nam zdrowych i dorodnych warzyw i owoców.

Papieros a ekologia.

 Palenie tytoniu  testem na ekologiczną postawę.

 Myśląc o czystym powietrzu rzadko myślimy o palaczach i wpływie dymu tytoniowego
na środowisko w którym żyje osoba paląca.
 Za zanieczyszczenie powietrza obarczamy przede wszystkim przemysł i samochody.
Ale palacze również zatruwają powietrze, którym oddycha niepaląca  większość.
W najczystszych regionach o krystalicznym powietrzu ludzie mogą  ulegać zatruciu dymem z papierosów.
Niewinnie wyglądający dymek z papierosa, fajki czy cygara ma silne właściwości toksyczne.
Najbardziej szkodliwy jest dym z papierosa, ponieważ trucizna z dymu jest  absorbowana przez płuca.
Szkodliwe działanie dymu z papierosa związane jest z właściwościami nikotyny, jak i z  działaniem toksycznym produktów suchej destylacji wytworzonych podczas spalania tytoniu i bibułki.
 Nikotynizm- nałóg palenia  jest najbardziej rozpowszechnionym rodzajem toksykomanii. Nikotyna bardzo szybko  przenika do organizmu człowieka przez  błony śluzowe układu oddechowego i pokarmowego, w mniejszym stopniu przez skórę.
Dym z papierosa zawiera nikotyną, rakotwórcze związki policykliczne,  takie jak: benzopiren, radioaktywne izotopy, tlenki węgla i azotu, kadm ( najbardziej toksyczny metal rakotwórczy),  metanol ( który uszkadza nerw wzrokowy).

 Nikotyna w małych ilościach pobudza system nerwowy, ale  większe dawki  porażają ośrodek oddechowy, zwiększają  ślinotok, powodują nudności i biegunkę.

Zawartość substancji toksycznych  w polskich papierosach jest 2-3 krotnie wyższa niż w papierosach pochodzących z innych krajów europejskich i przekracza tamtejsze  norny.
Statystyczny palacz  codziennie dostarcza ok.50 mg nikotyny do swojego organizmu.
Przy stałym paleniu organizm przyzwyczaja się do nikotyny i może tolerować dawki 3-4 krotnie przewyższające dawkę śmiertelną. Oznak zatrucia nikotynowego palacz może nie kojarzyć z paleniem, często są to choroby układu oddechowego, nadciśnienie, miażdżyca, ogólne wyczerpanie organizmu, spadek kondycji.
Palenie papierosów powoduje wzrost zachorowań na raka płuc, raka wargi i języka oraz marskość wątroby.
 Palenie tytoniu to także stałe, systematyczne  szkodzenie swojemu zdrowiu.
 Skutki palenia papierosów są szkodliwe zarówno dla samych palaczy jak i dla osób przebywających w otoczeniu.
  Badania wprowadzone w Laboratorium Genetyki Człowieka w Brukseli wskazują, że dzieci palaczy częściej mają wady wrodzone i częściej umierają jako noworodki. Palenie tytoniu może być przyczyną poronień , przedwczesnego porodu lub urodzenia  martwego dziecka.

Osoby przebywające w tym samym pomieszczeniu co palacze "zmuszani "są do wdychania dymu.
Bierne palenie może być przyczyną wielu zachorowań na nowotwory a także przyczyną wielu zgonów.
Dym papierosowy z tzw. strumienia bocznego zawiera wyższą koncentrację składników toksycznych i rakotwórczych niż strumień główny wdychany przez palacza.
 Wyniki badań wykazują, że wdychanie  dymu papierosowego  przez osobę niepalącą  przez 8-10 godz. w ciągu dnia, odpowiada wypaleniu kilku papierosów.

 Nikotyna ze względu na swe właściwości toksyczne stosowana jest jako środek owado- i grzybobójczy, stąd zdarzają się zatrucia nikotynowe wśród niepalących ogrodników.

Uzależnienie od papierosów jest trudne do pokonania.
Rzucanie papierosów to stopniowy proces a nie pojedynczy krok
Wiele osób decyduje się rzucić palenie z przyczyn zdrowotnych lub ekonomicznych.
Zerwanie z nałogiem to trudny wyczyn dla palacza, dlatego ważne jest nastawienie otoczenia
i ciepłe wsparcie dla osoby walczącej z nałogiem.
 Problem palenia może być świetnym testem na postawę ekologiczną.
Ukazuje  odpowiedzialność za własne postępowanie wobec innych ludzi i środowiska.
 Zrozumienie na czym polega uzależnienie od palenia papierosów i przezwyciężenie go to wielki krok w kierunku , by móc cieszyć się życiem wolnym od dymu papierosowego.

Poprzyj akcję sadzenia drzew.
Biuro prasowe programu "Po stronie natury"
który od 5 lat realizowany jest  we współpracy Żywiec Zdrój, Fundacji Nasza Ziemia
oraz Lasów Państwowych. skontaktował się ze mną w sprawie
  W tym roku po raz piąty ruszył konkurs grantowy.
Przedszkola, szkoły oraz instytucje promujące edukację ekologicznąmogą zawalczyć
o przyznanie wsparcia na realizację wymarzonego projektu ekologicznego,
 w wysokości do 10 tysięcy zł!
Jest o co wałczyć!

http://www.postronienatury.pl/

Powodzie na Wieprzu.

 Doliny rzeczne zawsze były atrakcyjnym miejscem  gospodarowania człowieka.  By zabezpieczyć się przed powodzią i podtopieniami
już w średniowieczu ludzie  budowali nasypy.
Wraz z rozwojem techniki zaczęto przekształcać naturalne  koryta rzek w kanały, budować systemy wałów przeciwpowodziowych zapobiegające wylewom rzek.  Dzięki tym zabiegom zaczęto coraz bardziej wkraczać z zabudową na tereny zalewowe.
 Zjawiska powodziowe to elementy natury istniejące od zarania dziejów.

 Kluczowym elementem systemu ochrony przeciwpowodziowej mającym na celu ochronę i życie ludzkie są obiekty hydrotechniczne.
Jednak i one nie dają całkowitego poczucia  bezpieczeństwa dla zabudowy na terenach zalewowych. Dolina Wieprza  na większym odcinku swego  biegu zachowała swój naturalny charakter.
Zabiegi hydrotechniczne przeprowadzone w niektórych odcinkach Wieprza mają na celu zabudowę kolejnych terenów zalewowych.  Koryto rzeki w Krasnymstawie i okolicy wyprostowano i pogłębiono. Powyżej miasta został wzniesiony wał przeciwpowodziowy, mający na celu ochronę łąk i użytków rolnych.
 Woda nie mając możliwości rozlewu na terenach dawnych naturalnych rozlewisk wprowadzana jest na teren miasta i tam każde większe wezbranie powoduje zalanie posesji  budowanych wzdłuż doliny rzeki na terenach zalewowych. Na wiosnę i w czasie obfitych deszczów miasto ciągle jest zagrożone podtopieniami.
Wątpliwe efekty przyniosło odcinkowe usuwanie drzew i krzewów rosnących na brzegu rzeki. Takie działania powoduję erozję gleby oraz potęgują niebezpieczeństwo powodzi w dole rzeki.
 Największa inwestycja na Wieprzu jaką jest zaporowy zbiornik retencyjny w Nieliszu ze względu na dużą odległość od Krasnegostawu stanowi minimalny wpływ na bezpieczeństwo przeciwpowodziowe w tym mieście. Również inna inwestycja hydrotechniczna jaką jest kanał Wieprz - Krzna   stanowi bardzo małą ochronę terenów położonych poniżej budowli.
Pomimo , że inwestycje hydrotechniczne nie  zapewniają ochrony przeciwpowodziowej mieszkańcom doiny Wieprza nadal planuje się kolejne inwestycje regulujące  koryto rzeki, budowę zbiorników wodnych, wałów p. powodziowych, murów oporowych i usuwanie zadrzewień nadrzecznych. Ich realizacja wymaga dużych nakładów pieniężnych  i niesie spustoszenie w środowisku przyrodniczym.

Kraje bogate takie jak USA , Francja i Niemcy po katastrofalnych powodziach zmieniły optykę patrzenia na ochronę przeciwpowodziową . Uznano, że jedynym sposobem zapewnienia bezpieczeństwa dla ludzi i mienia jest  "odsunięcie ludzi od dolin rzecznych" i " zapewnienie rzekom przestrzeni", oraz planowanie przestrzenne polegające na bezwzględnym zakazie zabudowy terenów narażonych na niebezpieczństwo powodzi.
 Techniczne sposoby ochrony przeciwpowodziowe są kosztowne, zawodne i negatywnie wpływają  na środowisko.
 Zrównoważone metody nie wykluczają stosowania technicznych  środków ochrony zwłaszcza na terenach zalewowych już zagospodarowanych..

ZGAŚ ŚWIATŁO! GODZINA DLA ZIEMI!

  Dzisiaj 23 MARCA o godz. 20.30 w symbolicznym geście, 
ludzie którym drogie są losy naszej PLANETY 
zgaszą na godzinę światło. 
 Przyłącz się i Ty .
 Po prawej stronie od tekstu znajdziesz wejście na stronę WWF.
Jeżeli zależy Ci na ochronie środowiska
dołącz się do akcji Godzina dla Ziemi..

 Zaproś znajomych do akcji.


 W tym roku ponad 50 miast w Polsce włącza się do akcji,
możesz sprawdzić czy Twoje miasto bierze udział w misji.

Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za otaczające nas środowisko naturalne, 
a dbałość o nie powinna mieć początek w naszych domach i być widoczna w codziennym życiu,
 każdego dnia.

Włącz się do zmian na www.godzinadlaziemi.pl i  zgaś na godzinę światło!

Buk - drzewo z wrażliwą duszą.

fot: tcp.carbonmade.com

"Przypatrz się bukom,
Przypatrz się grabom
Naucz się od nich tak samo
Pojmować życie i trwać"
                   Jerzy Mazurek

 Drzewa to stały element naszego krajobrazu,
objawiają swoją siłę, majestatyczność  i prostotę.

Bardzo okazałym i pięknym drzewem jest buk.
Cechuje go majestat, siła, spokojna stabilność i pewność siebie. 
Buki rosły na Olimpie- siedzibie greckich bogów .
To drzewo  przez wieki uważane było za symbol płodności.
Buk żyje  nawet do 350 lat, osiąga wysokość do 30-40metrów.
Jego pień jest prosty, powleczony cienką,  gładką i jasną (szarą lub popielatą) korą.
Buk rośnie w  towarzystwie innych gatunków drzew, ale dobrze się również czuje
 we własnym towarzystwie.
Drzewo jest wymagające, potrzebuje do życia żyznej, wilgotnej gleby i dobrego powietrza.
Buk ma wiele gatunków: zwyczajny, wschodni, amerykański, japoński , Engela i inne.
W polskich lasach  rośnie buk zwyczajny, natomiast w parkach znajdują się inne gatunki buka
 i ciekawe odmiany zwyczajnego: purpurowy i płaczący.

Buk kwitnie w maju a we wrześniu i październiku dojrzewają jego owoce,
 trójgraniaste jadalne i bardzo pożywne orzeszki.
Orzeszki  są lubiane przez dzikie zwierzęta:dziki, wiewiórki i sójki.

W czasie jesiennych spacerów po lesie możemy zauważyć pięknie rozrośnięte korony buków
okrytych żółtozłotymi, czerwono-brunatnymi przechodzącymi w brązy liśćmi,

Każdy człowiek potrzebuje mocy  jaką ma buk, by dotrzeć do siły wewnętrznej i móc emanować spokojem, pogodą ducha i pewnością siebie.

fot: tcp.carbonmade.com

3.    Włącz się do zmian dla środowiska! Zadbaj o przyszłość. 

Luty na działce

 Choć za oknem śnieg, warto pomyśleć o przygotowaniu rozsady
niektórych warzyw i kwiatów.
Przygotowanie rozsady jest pracochłonne i wymaga systematyczności,
ale jaką daje mam satysfakcję wyprodukowanie pięknej,
owocującej roślinki z maleńkiego nasionka ( najlepiej
 pochodzącego z własnych zbiorów).
Czyż  to nie maleńki cud w którym uczestniczymy :) ?

 Kiełkującym roślinom  musimy zapewnić odpowiednią  wilgotność,
dobre nasłonecznienie i ciepło
 Skrzynki, pojemniki czy wielo-doniczki ustawiamy na parapecie okiennym w mieszkaniu,
na werandzie lub oszklonym  tarasie, gzie temperatura nie spada poniżej 18-25 st.C.
  Młode roślinki należy zabezpieczy przed rozwojem chorobotwórczych grzybów i pleśni,
podlewając ziemię co 2-3 tygodnie wyciągiem z czosnku.

Niektóre nasiona kiełkują szybciej inne wolniej, dlatego należy uzbroić się w cierpliwość i czekać  zapewniając im optymalne warunki.

W lutym możemy przygotować rozsadę selera, pora, papryki, cebulki, karczochy,
kalarepy, brokuła i kapusty.
 Sałatę  na najwcześniejszy zbiór możemy wysiać  na początku lutego, ok. 6 tygodni przed planowanym terminem sadzenia. Sałata nie boi się przymrozków dlatego można ją wysadzać do gruntu w drugiej połowie marca.

Luty to odpowiedni czas do siewu długo kiełkujących nasion roślin kwiatowych takich jak lewkonia, lwia paszcza, werbena, lobelia, szałwia, petunia, zatrwian i żeniszek

W lutym przy sprzyjających warunkach  pogodowych można przystąpić do prześwietlania koron drzew owocowych odpornych na mróz a także krzewów porzeczek i agrestu.
 W lutym nie należy ciąć drzewek wiśni, brzoskwiń, nektaryny i moreli, te gatunki najlepiej przyciąć w czasie kwitnienia.
 Rany po wycięciu grubszych gałęzi należy zasmarować balsamem sadowniczym lub samodzielnie sporządzonym preparatem składającym się z gliny skrzypu polnego i bydlęcego łajna.
Po prześwietleniu sadu, wskazany jest  oprysk drzew preparatem z oleju parafinowego, niszczącego zimujące w gałęziach  szkodniki, takie jak mszyce, przędziorki i miseczniki.
 W cieplejsze dni lutego warto pobielić pnie drzew wapnem, by zapobiec pękaniu kory i powstawaniu ran zgorzelinowych. Przed malowaniem należy dokładnie przejrzeć korę i usunąć widoczne oprzędy i zimujące poczwarki owadów.
Luty to dobra pora na przejrzenie  narzędzi, sprawdzenie, konserwacja  i ewentualna naprawa sprzętu ogrodniczego.